Δικαίωμα στην Ζωή αλλά και στον Θάνατο .

Το έχετε σκεφτεί αλήθεια ότι κάποιοι άνθρωποι ανάμεσά μας δεν έχουν δικαίωμα ούτε να πεθάνουν;;;;;;; Πόσο μάλλον να επιλέξουν τον τρόπο , τον χρόνο και τις συνθήκες της αναχώρησής τους. Αυτή είναι μια άλλη παράμετρος του θέματος σε σχέση με το ακόλουθο περιστατικό ...ζωής, που θα άξιζε μια μέρα να την κουβεντιάσουμε , όχι γιατί μας αρέσουν τα "μελό." Προσωπικά τα απεχθάνομαι ,αλλά για να γαληνέψουμε στην ιδέα του θανάτου. Να τον δούμε σαν φυσική λύτρωση στην ώρα του . Να τον εκτιμήσουμε και σαν ανθρώπινο δικαίωμα που δυστυχώς -ναι- κάποιοι δεν το έχουν.....
````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````
Έζησαν μαζί ευτυχισμένοι μισόν αιώνα και τέσσεραν χρόνια। Έτσι, αποφάσισαν να φύγουν μαζί από τον κόσμο. Ο διάσημος βρετανός μαέστροος Εντουαρντ Ντάουνς και η σύζυγός του Τζεόαν τερμάτισαν οικειοθελώς και αξιοπρεπώς τη ζωή τους, χωρίς πόνο, στην κλινική υποβοηθούμενης αυτοκτονίας Dignitas στην Ελβετία। Εκείνος ήταν 85 ετών, εκείνη 74.

«Πέθαναν ειρηνικά και υπό συνθήκες που οι ίδιοι επέλεξαν, με τη βοήθεια της ελβετικής οργάνωσης Dignitas στη Ζυρίχη» αναφέρεται σε ανακοίνωση των δύο παιδιών τους. Γράφουν επίσης:

« Ο πατέρας μας, σχεδόν τυφλός και όλο και περισσότερο κουφός, είχε μια μακρά, πλούσια και διακεκριμένη καριέρα ως διευθυντής ορχήστρας.

Και οι δύο είχαν πολύ γεμάτη ζωή. Θεωρούσαν ότι ήταν ιδιαίτερα τυχεροί που η ζωή ήταν τόσο γενναιόδωρη απέναντί τους και ότι αντάμειψε τους κόπους τους και σε επαγγελματικό και σε προσωπικό επίπεδο. Οι γονείς μας δεν είχαν θρησκευτικά πιστεύω και γι΄ αυτό δεν θα τελεστεί κηδεία»।

Ο Ντάουνς γεννήθηκε στο Μπέρμιγχαμ και άρχισε να μαθαίνει βιολί σε μικρή ηλικία। Μετά τις μεταπτυχιακές σπουδές του, σταδιοδρόμησε στη μουσική। Η λαμπρή συνεργασία του, διάρκειας 50 ετών.

Με τη Βασιλική Οπερα του Λονδίνου ξεκίνησε το 1952। Το 1953.
Άρχισε την καριέρα του ως μαέστρος, η οποία τελείωσε το 2005 στο «Κόβεντ Γκάρντεν» με δέκα παραστάσεις στο «Ριγκολέτο» του Βέρντι. Συνολικά διηύθυνε 49 όπερες και 950 παραστάσεις στη Βασιλική Οπερα του Λονδίνου, όπου συνεργάστηκε με τους μεγαλύτερους τραγουδιστές όπερας της γενιάς του. Συνεργάστηκε επίσης με την Οπερα της Αυστραλίας και τη Φιλαρμoνική Ορχήστρα του ΒΒC।

Η σύζυγός του, Τζόαν Ντάουνς, ασχολούνταν με τον κλασικό χορό. Είχε ξεκινήσει την καλλιτεχνική της σταδιοδρομία ως χορεύτρια μπαλέτου και με το πέρασμα των χρόνων εξελίχθηκε σε χορογράφο, ενώ εργάστηκε και ως τηλεοπτική παραγωγός.

Πηγή : Εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ

Σύγχρονη Ελληνική Τραγωδία

«Κλείστε τις κάνουλες…॥Στερεύουν επικίνδυνα οι υδροφόρες πηγές στο πανελλήνιο .Μειώστε στο ελάχιστο την ροή ύδατος για να μη διψάσουμε έως και αφυδατωθούμε όσον ούπω. . Μια..έφοδος στον υδροφόρο ορίζοντα της χώρας από Έλληνες και ξένους ειδικούς επιστήμονες αποκαλύπτει την βλάβη την ανήκεστο που έχει υποστεί ,με συνέπεια την αφυδάτωση μέχρι θανάτου της χυμώδους και σφύζουσας από ζωή μέχρι τινός .ωραίας Ελλάδος»

Ησυχάστε είναι σενάριο λαϊκής φαντασίας ΑΥΤΟ γιατί το ΑΛΛΟ αυτό που ζούμε σήμερα δεν είναι σενάριο .Αλήθεια είναι δυστυχώς όσο και αν προσπαθούμε να παραπλανήσουμε εαυτούς για να παρηγορηθούμε, ένα είναι γεγονός, το ζούμε. !

Αλήθεια αν βρισκόταν ένας υπεύθυνος πολιτικός, ένας τίμιος αρχηγός κράτους που να το έλεγε η ψυχή του και γράφοντας στα παλιά του παπούτσια το οποιοδήποτε πολιτικό κόστος γι’ αυτόν και την παράταξή του, έβγαινε να βροντοφωνάξει :

ΚΛΕΙΣΤΕ ΤΙΣ ΚΑΝΟΥΛΕΣ Νισάφι πιά ।Η χρεωκοπία της χώρας είναι προ των πυλών। Κλείνουν τα σύνορα για κάθε ύποπτο αρπακτής !Ανοίγουν οι τραπεζικοί λογαριασμοί για τα λαμόγια।! Θα είχαμε φτάσει τώρα στο σημείο να πανηγυρίζουμε την αναβολή της έξωσης από το σπίτι μας υποθηκεύοτάς το στους δανειστές μας ;

Ισως και να μην είχε μπεί η Ιστορία στον κόπο να γράψει απ' την αρχή αυτήν την σύγχρονη Ελληνική τραγωδία।

Αυτά τα ολίγα παραλειπόμενα είπα να προσθέσω και γω στο δυνατό ,γλαφυρά διατυπωμένο γράφημα του Τάκη Σπηλιόπουλου στην Ισοτιμία
```````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````

Όταν η Ιστορία επαναλαμβάνεται σαν φάρσα

Κάποτε η ζωή μας ήταν όμορφη και εύκολη. Μια καλή γνωριμία ή η κατάλληλη μίζα ήταν αρκετή για να κάνει πραγματικότητα κάθε σου επιθυμία. Να πάρεις, για παράδειγμα, εφ’ όρου ζωής αντιστασιακή σύνταξη, ακόμη κι αν ήσουν αγέννητος την εποχή της αντίστασης, να εξασφαλίσεις αναπηρική σύνταξη από τα τριάντα σου, ακόμη κι αν έσφυζες από υγεία!

Ο τοπικός κομματάρχης, με ένα καλό πουρμπουάρ και λίγες ψήφους δώρο, διόριζε εσένα, τη γυναίκα σου και τα παιδιά σου στο Δημόσιο, ακόμη και αν ήσασταν οι πλέον ατάλαντοι άνθρωποι στον πλανήτη. Με λίγο περισσότερα χρήματα γινόσουν εφοριακός, τελωνειακός, υπάλληλος στην πολεοδομία, υπεύθυνος προμηθειών κ.λπ. Επαγγέλματα όπως εργολάβος ή προμηθευτής του Δημοσίου έκαναν τρελά πάρτι, που ούτε στα όνειρά τους δεν είχαν φανταστεί.

Make a wish! Όλα ήταν εφικτά, όλα γίνονταν. Από το να εξασφαλίσεις με ένα τηλεφώνημα δανεικά και αγύριστα, θαλασσοδάνεια τα λέγανε τότε, μέχρι να παραγγείλεις νόμους και υπουργικές αποφάσεις στα μέτρα σου. Εννοείται πάντοτε με το αζημίωτο, τη νόμιμη προμήθεια, αφού άλλωστε έτσι επιβάλλουν και οι κανόνες της αγοράς. Τα χρόνια πέρασαν ανέμελα και ωραία, παραμυθιάζοντας το σύμπαν (και την Ε.Ε.) με ψεύτικα στοιχεία και πλαστές στατιστικές. Με μεζονέτες, τζιπ, σαλέ, ταξίδια στις Μαλβίδες και στο Ντουμπάι, κοσμική ζωή. Με εορτοδάνεια, διακοποδάνεια και άλλες εγχώριες επινοήσεις, είχαμε όλα τα ελέη του Κυρίου.

Μέχρι τη στιγμή που ξοδέψαμε και την τελευταία δεκάρα. Όταν στο ταμείο δεν είχαν μείνει ούτε ψιλά για τα ρέστα, συνειδητοποιήσαμε πως δυστυχώς το πάρτι τελείωσε. Και τελείωσε άδοξα, καθώς κανείς δεν ήταν διατεθειμένος να βάλει το χέρι στην τσέπη για μας. Άκουγαν για δανεικά και άλλαζαν δρόμο. Τους κατηγορήσαμε, τους καταγγείλαμε στην κοινή γνώμη, τους καταστήσαμε υπεύθυνους γιατί συνέχισαν να μας δανείζουν, παρότι δεν σταματούσαμε να ξοδεύουμε αλόγιστα και να τους κοροϊδεύουμε.

Όμως, η ζωή παίζει περίεργα παιχνίδια. Τα έφερε έτσι, ώστε φέτος, ανήμερα της 25ης Μαρτίου, να εκλιπαρούμε στις Βρυξέλλες για βοήθεια από τις «μεγάλες δυνάμεις», για να μη χρεοκοπήσουμε! Τότε, εκατόν ενενήντα χρόνια πριν, μας βοήθησαν με τα «δάνεια της ανεξαρτησίας». Δάνεια που με επαχθείς όρους είχαμε πάρει από το χρηματοπιστωτικό σύστημα της εποχής.

Όμως, μόλις ένα μικρό ποσό δαπανήθηκε για τις ανάγκες της επανάστασης. Τα περισσότερα χρήματα δόθηκαν σε προμήθειες και στην προπληρωμή των τόκων ή σε παραγγελίες πολεμικού υλικού, που ποτέ δεν παραλάβαμε! Τότε, για την αποπληρωμή των δανείων υποθηκεύσαμε τα «εθνικά κτήματα», τη δημόσια περιουσία! Λίγα χρόνια μετά, το 1827, πτωχεύσαμε για πρώτη φορά!

Μήπως εντοπίζετε πολλές αντιστοιχίες με το σήμερα; Μήπως όλα αυτά σας θυμίζουν κάτι; Ο Καρλ Μαρξ είχε πει πως «η ιστορία επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά σαν τραγωδία και τη δεύτερη σαν φάρσα». Εμείς πάντως είμαστε ήδη στην τέταρτη επανάληψη του ίδιου έργου!

- Πάθος, ελεύθερη σκέψη, ανανέωση.

Είναι νέα όμορφη, έξυπνη και διακεκριμένη η dr. Χριστίνα Πιπέρη, σύζυγος και μητέρα δύο παιδιών, πτυχιούχος Ιατρικής Βιοχημείας του Πανεπιστημίου του Surrey, Μεγάλης Βρετανίας (1995) και διδάκτωρ του Τμήματος Παθολογοανατομίας του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, Μεγάλης Βρετανίας (1999)

Η Δρ Πιπέρη έλαβε την υποτροφία Gordon Piller studentship από τον οργανισμό Leukaemia Research Fund και πραγματοποίησε μεταδιδακτορική έρευνα στο τμήμα Ιατρικής Βιοχημείας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Νανσύ, Γαλλίας (2005)

Σήμερα εργάζεται ως Επίκουρη Καθηγήτρια στο Εργαστήριο Βιολογικής Χημείας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών

। Τα έτη 2008-2010, έχει τιμηθεί με βραβεία από την Ελληνική Ενδοκρινολογική Εταιρεία για το ερευνητικό της έργο στη μοριακή βάση του Συνδρόμου των Πολυκυστικών Ωοθηκών


Στόχος της έρευνας της είναι η διερεύνηση ενδοκυττάριων μηχανισμών δράσης των τελικών προϊόντων γλυκοζυλίωσης σε μεταβολικά νοσήματα όπως το Σύνδρομο των Πολυκυστικών Ωοθηκών και ο Σακχαρώδης Διαβήτης τύπου ΙΙ

Σε αυτόν τον τομέα βρίσκομαι,( λέει η ίδια στην συνέντευξη που έδωσε στο peopleandideas.gr,) λόγω της ασυμβίβαστης προς τα δεδομένα της ζωής προσωπικότητάς μου, της συνεχούς αμφισβήτησης των κατεστημένων και της περιέργειάς μου για τους μηχανισμούς λειτουργίας του οργανισμού μας. Η Βιοχημεία μου έδινε απαντήσεις σε πολλά ερωτήματα μου και έτσι την ακολούθησα. Για μένα αντιπροσωπεύει τον μαγικό κόσμο των μικρών παιδιών.

Θεωρώ ότι η χαρτογράφηση του Ανθρώπινου Γονιδιώματος θα αποτελέσει την μεγαλύτερη συμβολή της επιστήμης στην ανθρωπότητα. Έχει αλλάξει ήδη το προφίλ της κλασσικής ιατρικής επιστήμης σε μοριακή ιατρική και μας έχει οδηγήσει όλους (ιατρούς, επιστήμονες βιοεπιστημών, ερευνητές) στην αναζήτηση και διερεύνηση των κυτταρικών μηχανισμών που εμπλέκονται στις διάφορες παθολογίες.

Κι όταν ερωτήθηκε -Τι σημαίνει έρευνα για σας, με τρεις μόνο λέξεις;

Απήντησε: - Πάθος, ελεύθερη σκέψη, ανανέωση
`````````````````````````````````````````````````````````````````````````````

Υποκλίνομαι στην επιστημόνισσα και το ερευνητικό της έργο .

Καμαρώνω την Ελληνίδα και χαρά στην μάνα που την γέννησε ,τον άντρα που την έχει και καλοτυχίζω τα παιδιά που τάφερε στον κόσμο μια τέτοια σπουδαία Γυναίκα.

Η ταπεινότητά μου όμως γέρνει και θα σταθεί στο

- Πάθος, την ελεύθερη σκέψη και την ανανέωση.

Είναι θείος προσανατολισμός στην ζωή κάθε ανθρώπου .

Το πάθος θεωρώ φλόγα ,ερωτισμό, θέληση, ψυχή, όραμα που ανιχνεύεται στις έντονες συναισθηματικές καταστάσεις μας ,στην δημιουργικότητα και την συμπεριφορά μας που δίνει το ανθρώπινο στίγμα μας , αλλά και στις πιο συνήθεις απλές καθημερινές μας πράξεις .

Την ελεύθερη σκέψη , πνευματική διαύγεια που αμφισβητεί το κατεστημένο ,τα δεδομένα και την προκατάληψη όχι από μισαλλοδοξία αλλά με γνώση τεκμηριωμένη ακόμη και με πίστη.

Την Ανανέωση , Έρωτα για ζωή και Δημιουργία .Αυτή την αριστουργηματική διαδικασία της αναγέννησης που προβλέπεται από την ίδια τη Φύση μέσα από την Άνοιξη !

Αυτή την κατ’ εξοχή γένους θηλυκού Αξία σας προτείνω σήμερα !!!

Ας ανανεωθούμε σε όλα τα επίπεδα ,αρχής γενομένης από την ψυχή και το πνεύμα μέχρι τα λουλούδια στις γλάστρες ή τα παρτέρια μας.